Yaşlı kıta Avrupa’nın ovaları ve dağları boyunca birbirini arayan Sava ve Tuna nehirlerinin kavuşma noktasında, Balkanlar’ın kalbi Belgrad uzanıyor. Kent, eğlence mekânları, bohem kültürün filizlendiği sokakları, sayısız heykelin yer aldığı parkları ve sosyalist mimari örneği işçi bloklarıyla modern dünyaya renkli bir sentez sunuyor.
Yazı: Mehmet Sait Taşkıran / Fotoğraflar: Umut Kaçar
Belgrad’ın merkezi sayılan Cumhuriyet Meydanı’nda, kalabalığın ortasında gözden kaçan boş bir banka oturmuş kenti izliyordum. Hemen karşımdaki Prens Mihailo’nun heykeli, yılların yaşanmışlığına ayak uydurup yeşile dönmüştü. Tek ayağı havada olan atın üstünde oturan prens, kendi kaderini yansıtan bir hüzünle bu eski meydana tepeden bakıyordu. Atın tüm ayakları yere basmadığından, prensin öldürülmüş olduğu anlaşılıyordu.
Sarı şemsiyeli rehberler, cıvıl cıvıl gençler ve iki kutuplu dünyaya tanık olmuş yaşlılar için bir buluşma mekânı olan meydan, aynı zamanda en eski caddelerin de kesiştiği bir konumdaydı. Meydanın doğusuna düşen ve bir zamanlar İstanbul’a doğru sürüp giden yolu simgeleyen İstanbul Kapı’nın bulunduğu yerde Belgrad Halk Tiyatrosu’nun görkemli binası yükseliyordu. Binanın duvarları Bertold Brecht’in Ana isimli eserinin tiyatroda sahnelendiğini gösteren afişlerle bezeli. Meydan, elektrikli otobüslerin, nostaljik tramvayların ve modern ulaşım araçlarının son duraklarıyla çevriliydi.
Yazının devamını Atlas’ın Haziran 2015 sayısında ya da iPad, iPhone, Android Haziran 2015 uygulamalarında okuyabilirsiniz.
https://play.google.com/store/apps/details?id=com.doganburda.atlasandroid&hl=tr
Atlas Haziran 2015 / Sayı 267
